Η άποψη της Καλλιόπης Γιακουμή για το βιβλίο " Ολόκληρα ψέμματα , μισές αλήθειες..." της Σούλας Παπαλάμπρου
Ένα βιβλίο γραμμένο από καρδιάς από ένα παιδί της καρδιάς. Μια αληθινή ιστορία. Μια κατάθεση ψυχής...αλλά και δύναμης και ελπίδας και φυσικά αγάπης. Η Σούλα Παπαλάμπρου είναι κυριολεκτικά μια γυναίκα της διπλανής πόρτας που ο καθένας μας μπορεί να ταυτιστεί μαζί της πάρα πολύ εύκολα, γιατί μιλάει στην <<γλώσσα>> μας. Μιλάει άπλα, αληθινά. Δεν κοιτάει κάνεις το λογοτεχνικό ύφος, δεν ψάχνει περισπούδαστα, βαθυστόχαστα νοήματα στο βιβλίο της. Δεν ψάχνει γιατί δεν το έχει ανάγκη. Τα συναισθήματα που σε γεμίζουν, που σε πλημμυρίζουν είναι αρκετά και δεν το χρειάζεσαι. Σε κρατάν μέχρι τέλους πολλές φορές με μάτια υγρά και ένα γλυκό σφίξιμο στην καρδιά. Ένα βιβλίο που το νιώθεις βαθιά μέσα σου.
τα μηνύματα που περνάει υπέροχα, Σημαντικά Υιοθεσία...ναι... αλλά γιατί...και πως; Υιοθεσία λοιπον ναι...γιατί εχεις αποθέματα αγάπης να δώσεις σε ένα παιδί. να το δεις να μεγαλώνει, να το βοηθήσεις να γίνει σωστός και ολοκληρωμένος άνθρωπος, να του σταθείς στην ανάγκη του αλλά και να το σεβαστείς. Να μην υποτιμήσεις την νοημοσύνη του και τις ανάγκες του. Και εγω αναρωτιέμαι...αυτή δεν πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι σε όλα τα παιδιά; Βιολογικά μας ή παιδιά της καρδιάς μας; Αυτοί δεν πρέπει να είναι και κάποιοι από τους λόγους για να πλησιάσεις στο να γίνεις σωστός γονιός; Δεν υιοθετούμε παιδιά για τα μάτια του κόσμου, δεν κάνουμε παιδιά γιατί είναι ο κύριος σκοπός ενός γάμου. Μονό για να ολοκληρωθουμε σαν άνθρωποι και να γίνουμε καλύτεροι από αυτά που θα δώσουμε και θα πάρουμε από αυτά τα παιδιά. Για μοιραστούμε την αγάπη που νιώθουμε μεταξύ μας σαν ζευγάρι με ένα παιδί και να του την μάθουμε σωστά. Στα παιδιά πρέπει να φερόμαστε ισότιμα. Να τους λέμε αλήθειες, όχι ψέματα, να μην τα κοροϊδεύουμε. Να τα κοιτάμε ισάξια και ισότιμα.
Αυτά και άλλα πολλά μηνύματα-μαθήματα πήρα από μια γυναίκα που δεν έχει πανεπιστημιακη μόρφωση (χωρίς να το υποτιμώ ή μα το μέμφομαι...). Είναι παιδί καρδιάς, είναι μάνα, σύζυγος, γυναικά! Και μπορεί καταθέτοντας την δική της ψυχή, ανοίγοντας την καρδιά της να μαλακώσει την δική σου!
Βλέπεις παντού την αγάπη, την ελπίδα, την προσμονή, το πάθος , την συγχώρεση. Καταλαβαίνεις την ανάγκη του ανθρώπου να μάθει ποιος είναι, ποιος τον έφερε στην ζωή, ποιος έχει το ίδιο αίμα με αυτόν. Μια ανάγκη που τελικά δεν την σβήνει όση αγάπη και αν πήρες από τους βιολογικούς σου γονείς. Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτοί την κατάλαβαν πρώτοι, δεν έκρυψαν την αλήθεια και σε βοήθησαν να την βρεις.
Η Σούλα, και μπορώ πια να την αποκαλώ μόνο με το μικρο της, γιατί ένιωσα πως τα λέγαμε όλα αυτά πίνοντας ένα βράδυ κρασί οι δυο μας...τόλμησε να ανοίξει την καρδούλα της και να εκτεθεί γιατί εκεί την ώθησε η ανάγκη της να βρει την δική της αλήθεια, να γράψει ένα γραμμα 350 σελίδων στην χαμένη αδελφή της ελπίζοντας να το διαβάσει. Για να νιώσει ολοκληρωμένη σαν άνθρωπος έπρεπε να βάλει στην θέση τους όλα τα κομμάτια του παζλ της ζωής της. Και μήπως αυτό δεν πρέπει να κάνουμε όλοι...να τολμήσουμε να κάνουμε...να φτιάξουμε σωστά το δικό μας παζλ; Διαβάστε το...ίσως σας βοηθήσει να τα βάλετε έστω στην σειρά τα κομμάτια, ίσως πάλι να δώσει και την δύναμη σε κάποιους να αρχίσουν την συναρμολόγηση.
Λίγα λόγια για το βιβλίο....
«Ξέρεις γιατί δε σε αφήνουν να έρθεις στο πάρτι;»
«Γιατί;»
«Γιατί δεν είσαι δικό τους παιδί! Αλήθεια σου λέω, άκουσα τη μαμά μου να το λέει, είπε ότι σε πήραν από τους γύφτους! Είσαι λέει μπάσταρδο…»
Η Σούλα Παπαλάμπρου έχει γράψει ένα δύσκολο, από την οπτική του ψυχικού σθένους που τα ζητήματα αυτά μοιραία απαιτούν, βιβλίο, για το οποίο δεν είναι πολύ εύκολο να γράψει κάποιος που δεν έχει αντίστοιχα βιώματα. Ένα βιωματικό λογοτεχνικό διαμάντι που περιγράφει και μπαίνει βαθιά μέσα στα συναισθήματα το ψυχικού κόσμου ενός παιδιού, ή καλύτερα, ενός ανθρώπου που συνειδητοποιεί πως οι γονείς του δεν είναι οι βιολογικοί του γονείς.
Τρία παιδιά γεννήθηκαν, τρία κορίτσια, και δόθηκαν σε τρεις οικογένειες για να τα μεγαλώσουν. Μαζί με τη χαρά και την αγάπη, φώλιασε μέσα σ’ αυτά τα σπίτια και το μυστικό το οποίο με τη σειρά του έφερε το φόβο της γνώσης. Με την πολύ καλή πένα της συγγραφέως, γίνονται αναδρομές στο παρελθόν και ο αναγνώστης μαθαίνει την ιστορία των κοριτσιών. Αρχίζει η αναζήτηση της αλήθειας μέσα από μια αφήγηση με έντονα και βαθιά ψυχογραφικά στοιχεία που σε μερικά σημεία συγκλονίζουν. Ένα βιβλίο με τη θεματολογία αυτού του είδους, πέρα από τη λογοτεχνική του αξία αλλά και την ιστορία/μυθοπλασία θα πρέπει να εκτιμηθεί και ως προς το αντικείμενο που πραγματεύεται και το οποίο η κυρία Παπαλάμπρου το έχει αναδείξει ανάγλυφα – με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Με τρόπο εξαιρετικά δοσμένο γίνεται η εξέλιξη της ιστορίας, η οποία είναι εμφανές πως είναι βγαλμένη μέσα από την ψυχή της συγγραφέως, και ο αναγνώστης πραγματικά θα μαγνητιστεί από την ανάγνωση του εν λόγω βιβλίου. Είναι ένα βιβλίο της ΑΝΕΜΟΣ εκδοτική που αξίζει το χρόνο τον οποίο θα του αφιερώσει κανείς!
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Σούλα Παπαλάμπρου γεννήθηκε στη Λάρισα το 1971. Μεγάλωσε στην Ανάβρα Καρδίτσας, όπου ζει μέχρι σήμερα. Είναι παντρεμένη, μητέρα τριών παιδιών και, εκτός από το να μεγαλώνει τα παιδιά της, εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.
Εργογραφία
Από την Άνεμος Εκδοτική κυκλοφορεί το βιβλίο της
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου