ΜΕΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Στην Αλεξάνδρεια των αρχών του εικοστού αιώνα η πολυγλωσσία της καθημερινότητας, το πολυφυλετικό πανηγύρι, ο γρήγορος πλουτισμός αλλά και η εξίσου αιφνίδια πτώση έχουν τους δικούς τους κανόνες, τους οποίους οι Αλεξανδρινοί γνωρίζουν καλά. Κάπου στο βάθος προβάλλει η Ιστορία: δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, η Ευρώπη του μεσοπολέμου, οι εθνικές συμφορές στη Μεσόγειο, η πτώση των ναυτικών αυτοκρατοριών, η έξαρση του εθνικισμού.

Μια οικογένεια Ελλήνων καπνοβιομηχάνων ζει το μικρό της θαύμα με φόντο την ελληνική παροικία της πόλης. Η μοίρα της δένεται ανεπίλυτα με τον Λιβανέζο Ελιάς Χούρι και τη Γαλλο-Ελβετίδα Υβέτ Σαντόν. Ιστορίες εμπορίου, πολιτικής, έρωτα και κατασκοπείας. Κάθε άνθρωπος της διασποράς έχει την ιστορία του, την οποία είναι πάντα πρόθυμος να διηγηθεί, παραλείποντας ωστόσο συχνά ένα μικρό μυστικό. Από την Κωνσταντινούπολη ως τη Μασσαλία και από το Παρίσι ως τη Βιέννη ο κοσμοπολιτισμός δίνει τη δική του παράσταση. Όμως έρχεται η στιγμή που τα φώτα χαμηλώνουν στην Αλεξάνδρεια και η πόλη βυθίζεται αργά αλλά σταθερά στο σκοτάδι της παρακμής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Για τον Δημήτρη Στεφανάκη είναι σαφές ότι η υπόθεση λογοτεχνία είναι αποτέλεσμα μιας σκληρής και μεθοδικής δουλειάς, έρευνας και διαβάσματος των πηγών, καθώς τα βιβλία του [...] έχουν ιστορικό υπόβαθρο. [...] Με τις "Μέρες Αλεξάνδρειας" ξεκίνησε μια σοβαρή ενασχόληση με αυτό που θα ονόμαζε ελληνικό κοσμοπολιτισμό της περιόδου 1860-1940, με την ευρύτερη δυνατή έννοια και γεωγραφική εξακτίνωση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι "Μέρες Αλεξάνδρειας" μεταφράζονται και στα αραβικά από το Εθνικό Κέντρο Μετάφρασης του Καΐρου και ότι η πλοκή του βιβλίου μπορεί άνετα να γίνει σενάριο για τηλεοπτική ή κινηματογραφική μεταφορά. (Νίκος Βατόπουλος, Η Καθημερινή, 7/7/2012)