ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ...λέμε ...

Χρονιά πολλά στον πάτερα...
μέσα από ένα "ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ."...

 Λόγω της ημέρας θα θέλαμε να τιμήσουμε με αυτόν τον τρόπο... τον πάτερα...Τον πάτερα ήρωα και προστάτη στα μάτια κάθε μικροί παιδιού, για τον πάτερα που θυσιάζεται, μοχθεί, θέλει , προσπαθεί,παλεύει να δώσει στην οικογένεια του ότι χρειάζεται με μονή ανταμοιβή τα χαμόγελα τους...Με μόνη του έννοια το να ναι καλά η οικογένεια του....

Σε εκείνον τον ΑΝΤΡΑ που έχει κερδίσει την αγάπη, τον σεβασμό και την εκτίμηση στα μάτια των παιδιών και της γυναίκας του....που νιώθει ο πλουσιότερος γιατί γυρίζοντας στο σπίτι ακόμα και με άδεια χέρια...ειδικά την εποχή που ζούμε...τα παιδιά του τρέχουν να χωθούν στην αγκαλιά του...Σε εκείνον τον πάτερα που έδωσε στα παιδιά του ήθος, άξιες, ιδανικά, ρίζες και φτερά....Ρίζες για να ξέρουν που είναι πάντα το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν...και πάνω από όλα που τα έκανε να πιστέψουν ότι μπορούν ...γιατί ήταν αυτός το παράδειγμα γι αυτό...

Γιατί κάθε μπαμπά πρέπει να τον ενδιαφέρει η στιγμή που τα παιδιά του θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του και όχι τις συμβουλές του...
Σε εκείνον τον πατέρα που έδειξε στο παιδί του πως να αγάπα και να σέβεται τον άνθρωπο και να τον λογαριάζει ισότιμο του ξεκινώντας πρώτα από την αγάπη που έδειξε και έδωσε στην μάνα των παιδιών του...

Για αυτόν τον λόγο λοιπόν βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε κάποια βιβλία που μιλάνε για αυτόν ακριβώς τον πάτερα...και όχι μόνο...

Μπαμπά...μια κανονική ήμερα...

"Για πρώτη φορά στη ζωή μου γνωρίζομαι με τον θάνατο. Είχαμε συναντηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που γνωριζόμαστε. Με αγγίζει ο γαμιόλης. Έχει μπει στο δωμάτιό μου. Τον νιώθω γύρω μου, παγωμένο και αμείλικτο. Αντιπαθητικό και προκλητικό. Στα αρχίδια του όλα. Αυτός απλά σκοτώνει, εξαφανίζει, διαλύει... Διαλύει... Όχι αυτούς που σκοτώνει, βέβαια. Αυτούς που φαινομενικά δεν πειράζει, τους τριγύρω. Αυτούς διαλύει ο καριόλης. Αυτός πέρασε μέσα από το ακουστικό του τηλεφώνου και εγκαταστάθηκε πλέον μόνιμα στη ζωή μου. Αγενής και απρόσκλητος. Ανεπιθύμητος, αχώνευτος και ανήθικος, αλλά δεν χαμπαριάζει από τέτοια αυτός. Αυτός μου πήρε τον Μπαμπά μου. Αυτό το καθίκι μου πήρε τον Μπαμπά μου. Τώρα μόλις μου το είπαν. Τώρα μόλις μου είπαν ότι αυτό το καθίκι πήρε τον Μπαμπάκα μου..." (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μπαμπα..μεγαλωσε με...

Το "Μπαμπά, μεγάλωσέ με" συνιστά κατάθεση της εμπειρίας του Κώστα Κρομμύδα σχετικά με το τι σημαίνει "μεγαλώνω και ανατρέφω ένα παιδί", ενώ παράλληλα τονίζεται πόσο καλύτεροι άνθρωποι μπορούμε να γίνουμε καθώς μεγαλώνουμε το παιδί μας. Η συνειδητοποίηση του πώς μπορούμε να αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο τη σύντροφο μας, από τη στιγμή που μοιραζόμαστε αυτή την τόσο δημιουργική αλλά και δύσκολη δοκιμασία μαζί της, είναι άλλο ένα θέμα που αγγίζει το βιβλίο αυτό.
Αν και απευθύνεται στους μπαμπάδες, η ανάγνωσή του θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και για τις συντρόφους τους για να μπορέσουν να "κρυφοκοιτάξουν" στην ψυχολογία ενός πατέρα και να τον βοηθήσουν στη συνέχεια να συμμετάσχει ενεργά στην ανατροφή του παιδιού τους.
Το πιο σπουδαίο, όμως, είναι ότι όλη αυτή η εμπειρία είναι ιδωμένη με τα μάτια ενός συζύγου και πατέρα και, γι' αυτό, η ειλικρινής ματιά του Κώστα Κρομμύδα μπορεί να συμβάλει ώστε ο ολοκαίνουριος αυτός κόσμος να γίνει κατανοητός και λιγότερο τρομακτικός για τους άντρες. 

Τ αηδονιού το δάκρυ...

Ένα βρέφος που αργοσβήνει, μια κατάρα που πρέπει να λυθεί τρεις φορές, άνθρωποι που δοκιμάζεται το κουράγιο τους και ψυχές κυνηγημένες επί σαράντα χρόνια.
Ο Γιώργης και η Κωστούλα είχαν ρισκάρει τα πάντα για να σωθεί η μικρή τους κόρη, η Κλειώ, και παρ' όλα όσα τους βρήκαν η αγάπη τους δεν λύγισε στιγμή. Ένας χρησμός, μια αυτοθυσία και ένας ύπουλος εχθρός φυλακίζουν τον Γιώργη, αφήνοντας την Κωστούλα να μεγαλώσει μόνη την κόρη της απέναντι σε μια κατάρα που κάθε φορά ξετυλίγεται πιο δυνατή.
Τριάντα χρόνια μετά, η Κλειώ ζει παγιδευμένη σ' έναν γάμο που βυθίζει τη ζωή της σε κινούμενη άμμο· ώσπου κάποτε αφυπνίζεται και θεριεύει το αγρίμι της ψυχής της. Άραγε η ζωή αλλάζει αν το θελήσεις;
Σε δεύτερους ρόλους, η κυρα-Δήμητρα με το αλλήθωρο μάτι της, ο γέροντας Τυροθόδωρας με τις συμβουλές του, ο Σήφης με το άσβεστο μίσος του και η καλόγρια Σταυροκατίνα, πλέκουν όλοι μαζί το κρητικό υφαντό της οικογένειας Αηδονάκη.
Μυστικά, χρησμοί, επαναστάσεις, λυτρωμοί, θαύματα, μαντινάδες, μπαλωθιές, χοροί, και γύρω όλα να μοσχομυρίζουν άρωμα από ζεστό ψωμί, λάδι και ρίγανη.
Η απίστευτη ιστορία της οικογένειας Αηδονάκη - ένας ζωντανός θρύλος στα Χανιά.

Πατερας και γιος...

Η κλασική αυτή αυτοβιογραφία αφηγείται την ιστορία μιας εντελώς ασυνήθιστης οικογένειας, με φόντο τη βικτωριανή Αγγλία. Ο πατέρας, διακεκριμένος επιστήμονας και συνομιλητής του Δαρβίνου, βιώνει και κατανοεί κάθε πτυχή της πραγματικότητας μέσα απ’ το πρίσμα της άτεγκτης θρησκευτικής του πίστης. Ο γιος, που μέλλει να εξελιχθεί σε κορυφαία μορφή των αγγλικών γραμμάτων, νους ανήσυχος από τη φύση του, μεγαλώνει χωρίς την παραμικρή επαφή με τη λογοτεχνία· η μυθοπλασία είναι ψέμα, και στο σπίτι τα ψέματα απαγορεύονται.
Το βιβλίο είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα υποδηλώνει ο τίτλος του. Είναι η καταγραφή του αγώνα ανάμεσα σε δύο ιδιοσυγκρασίες, δύο συνειδήσεις, και σχεδόν δύο εποχές. Είναι η ιστορία της αναπόφευκτης ρήξης ανάμεσα σε δύο πλάσματα που το ένα γεννήθηκε για να πετάει μπροστά, ενώ το άλλο για να μένει στάσιμο. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι μια τρυφερή αφήγηση από έναν πληγωμένο γιο που δεν παύει στιγμή να αγαπά βαθιά τον πραγματικά τραγικό ήρωα του βιβλίου: τον πατέρα του.
Συνδυάζοντας αριστοτεχνικά τη βιωματική γραφή με τη διεισδυτική αποτύπωση των πνευματικών και κοινωνικών ζυμώσεων μιας οριακής εποχής, το Πατέρας και γιος θεωρήθηκε ήδη από τη δημοσίευσή του, το 1907, έργο εμβληματικό, θέτοντας ένα ανυπέρβλητο στο εξής πρότυπο για το είδος της αυτοβιογραφίας

Πατέρας και γιος...

 Το βασικό θέμα αυτού του μυθιστορήματος είναι η "επικοινωνία", ή καλύτερα, η έλλειψή της.
0 Gross έγραψε ένα δισυπόστατο βιβλίο, που επιφανειακά φαίνεται απλοϊκό σιη γραφή του και κοινότυπο στην πλοκή του, όμως, στο βάθος θέτει κάποια επείγοντα και ανησυχητικά ηθικά ερωτήματα: «Τι θα έκανες, αν κάποιος που αγαπούσες, και κυρίως το ίδιο σου το παιδί, πληγωνόταν από κάποιον άλλον-, Πόσο μακριά θα μπορούσες να φτάσεις...;»
Το κεντρικό θέμα του επικεντρώνεται στην προσπάθεια ενός πατέρα να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του γιου του, αποδεικνύοντας πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών. Δείχνει πόσο μυστικοπαθή, μοναχικά και αινιγματικά μπορεί να είναι ια παιδιά και πόσο σπουδαίο είναι να συζητάς και να ασχολείσαι μαζί τους. Με το βιβλίο αυτό συνειδητοποιούμε πόσο δύσκολο και συνάμα αγχωτικό είναι το να είσαι γονιός. Μέσα από αυτό το μυθιστόρημα παρακολουθούμε έναν πατέρα, που στην προσπάθειά του να συνέλθει από την απώλεια της συζύγου του, μοιάζει ανίκανος να αποκρυπτογραφήσει την απρόβλεπτη συμπεριφορά του γιου του και κάνει τα αδύνατα δυνατά για να ικανοποιήσει όλες τις επιθυμίες του, όταν το μόνο που είχε ανάγκη το παιδί του είναι η συζήτηση και η σωστή καθοδήγηση.
Το βιβλίο επικεντρώνεται στον μυστηριώδη κόσμο που περιβάλλει ένα παιδί, στο πώς η απώλεια του ενός γονιού και η συμβίωση με τον άλλον -ο οποίος αισθάνεται ξαφνικά «χαμένος»- μπορεί να το οδηγήσει στην εσωτερική απομόνωση.
Πρόκειται για μια συγκινητική, συγκλονιστική και συχνά σοκαριστική ιστορία για τη δύναμη της αγάπης, η οποία δοκιμάζει τα όρια που οι άνθρωποι μπορούν να σπάσουν για να τη διαφυλάξουν.
0 Τζέιμι είναι δεκατριών χρονών και μοναχοπαίδι. Η μητέρα του έχει πεθάνει πριν από λίγους μήνες. Με τον πατέρα του, Σαμ, μετακομίζουν στην πόλη όπου μεγάλωσε εκείνος, για να αρχίσουν μια νέα ζωή. 0 Σαμ πιάνει μια καινούργια δουλειά, ο Τζέιμι γράφεται σε ένα καινούργιο σχολείο. ?Όμως, μια μέρα ο Τζέιμι γυρίζει στο σπίτι έχοντας πάνω του σημάδια που στοιχειώνουν τους χειρότερους εφιάλτες κάθε γονιού. Κι έτσι αρχίζουν όλα.

Σίγουρα μέσα σε αυτά τα βιβλία θα δείτε και τον πάτερα σας... αυτά που σας έδωσε χωρίς να τα ζητήσετε αλλά και αυτά που θα θέλατε από αυτόν και κάποια που σας έλειψαν ίσως ...και έτσι τον καταλάβετε και τον αγαπήσετε περισσότερο...αλλά θα βρείτε πιστεύω και πολλά που θα θέλατε να έχει ο πατέρας των παιδιών σας...