RSS

Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ

'Αποψη Βίκυς Τάσιου για το
<ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ>
Δεκαπέντε υπέροχες ιστορίες τρόμου,φαντασίας οι οποίες είχαν την μαγική ιδιότητα όπως τα παραμύθια να μου ξυπνήσουν βαθιά συναισθήματα.
Ιστορίες που τρομάζουν ,συγκινούν και σε κάνουν να φιλοσοφείς την ζωή και τις αρχές του κάθε ανθρώπου.Το μυαλό μου μέσα από αυτές τις ιστορίες ταξίδεψε στην Νέα Υόρκη, στην Κρήτη, στην Χιλή,στην Ναζαρέτ αλλά και στο Μεξικό.
Τα περισσότερα από αυτά τα παραμύθια δεν έχουν ωραίο τέλος.
Αφορούν πράξεις που μας καθορίζουν ως άνθρωπο ,μιλούν για το τι ρόλο μπορεί να παίξει η αγάπη και οι σωστή ανατροφή από την οικογένεια στην ψυχική ισορροπία ενός ανθρώπου.
Καταδικασμένες ψυχές και καταδικασμένες ζωές που παίρνουν εδώ μορφή.
Μέσα λοιπόν από αυτό το ταξίδι θαρρώ πρωταρχικός σκοπός του συγγραφέα δεν είναι να τρομάξει αλλά να αφυπνίσει.
Εδώ έρχεσαι αντιμέτωπος με την μοναξιά , την απόγνωση, την αγάπη που δεν γνωρίζει όρια.
Αν με ρωτήσετε ποία ιστορία μου άρεσε πιο πολύ δεν νομίζω να μπορέσω να σας απαντήσω.
Για προσωπικούς μου όμως λόγους ξεχώρισα την ιστορία "Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ".
Κλείνοντας αυτό το βιβλίο θα αναφερθώ σε μια πρόταση που με σημάδεψε:
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ Ή ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ.
ΠΡΟΣΕΧΕ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.>>
Ειλικρινά η ανάγνωση του με μάγεψε

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου